Çok konuşmak kalbe zarar hadis’te de okursun.
Malayani, BOSBOGAZLIK lüzumsuzmuş anladım.
Seneler süratle geçiyor ilim, âmel´den yoksun.
Son çare tevbe KAPISINDA güvenerek sarıldım…
Suçlar ğani, hata bende, düşmanımdır GÜNAHIM.
Nefis ağır basınca haliyle geri döndü silahım.
Kuvvet eksik, derman´da az kesilince takatım,
Her ümit bir TEVBE oldu gönlümde filizlendi…
Hesap günü yaklaşıyor sermaye´den bihaber.
Sorgu, sual, SIRAT, mizan amel’sizleri yorar.
Günah yükü ağırdır sanki kor ateşten bir yular,
BOĞAZIMA geçmis sandım taa içerden titredim…
Acizlikle çaresizlik, neticede ilimsizlik CABA’SI.
Cehalet cesur gösterirken pişmanlıktır sonrası.
Himaye´ye etmekten kaçınır öz Anası, Babası.
Ümit, korku arasında son saat’tan beklentim…
Nedense nefse uyarak ibadetten KAÇARIZ.
Az bir hata tesbitinde kuyumuzu KAZARIZ.
Hoşgörüyü unutmuşuz suçu karşıda ARARIZ.
Çirkin, kaba, hoyrat sözler yüreğimi daralttı…
İçim sızlar acı’larla dinkardeşim huzursuzsa,
Gönlümden geçen duygular teselliden uzaksa,
İnananlar mekan bilip Tevhid sancağını açsa,
Allah büyük sermedim Tekbir sesi kulagımda…
Sermedkadir…LU…11.07.1984…
Sermedin sayfası: ( www.sermedkadir.de. )