Bir heveski ESİR aldı beni yıllarca.
Kolayca kanmışım ZEVKE dalınca.
Kişi Hak hitap’tan UZAK kalınca.
Koşmuşuz haramlara bilemedimki…
Nasılda uzundu günler ASIR gibiydi.
Eglenceden, OYUNDAN kopamadımki.
Güngörmüş bilge’ler öğüt VERİRDİ.
Yarayan bir NASİHAT alamadımki…
Namaz kıl diyene SONRA diyorduk.
Vâde genci TANIRMI bilemiyorduk.
İblis secde isyankârı düşünmüyorduk.
Ya da GAFLET deryasını aşamadımki…
Emsâl TEŞKİL etmez beynemazın yaptığı.
İnsan aciz varlık gurur, KİBİR artığı.
Çetin azap bekliyor yoldan ÇIKAN sapığı.
Zebani demişler hem öyle bir sararki…
Her an şükür LÂZIM aciz canlıya.
Boşuna çaba, gayretim FÂNİ varlığa.
İbadete sarılmak ümidimdir YARINA.
Hesap günü endişesi öyle yamanki…
Korkutuyor Sermed; SON anım ne olacak ?
Keder verir, kayğı çeker, ELEM duyarım.
Dermansız bacaklar, göz’ler yana kayacak.
Allah kuluna VEKİL, elbette ümitvarım…
Sermedkadir…LU…13.04.1983…