Elâleme teşhir etme mukaddestir BEDEN’İN.
Baglılıgın meşru olsun SOKAK bilki fitne’nin.
Çagımızda SAPIKLAR çok eksilmesin degerin.
Allahın Kul’undan utanmayan EDEP,hayâ tanımaz…
Âhlakımın göstergesi İFFET’TEN vaz geçemem.
Utanmayı kaldırandan İNSANLIĞI bekleyemem.
Edep ASİL bir duygudur olmayana güvenemem.
Allah emri OKUMAYAN Sünnet, Hadis tanımaz…
Bedenini SERGİLİYOR podyum denen sahnede.
Hergün degişken MODASI doyumsuz sosyetede.
Su gibi İçki tüketirken riyakârlık MÜSVEDDE.
Menfaatı varsa bilki Ana, BABA’SINI tanımaz…
Halbuki helâk olacak ASİ’LER bildiriyor kitaplar.
Gayet MUHKEM bir lisanla bildirilmiş haram’lar.
Peygamberin (s) hadisinde yine aynı YASAK var.
Cehalet büyük bir İLLET’MİŞ kelimeler anlatmaz…
Lâyık ĞAYYA kuyusuna halâ inanana saldırıyor.
AHİRET,Sırat, Mizân tanımaz bedenini yaktırıyor.
Putperesti ÖRNEK almış Heykele Saygı besliyor.
Sapmış İman gerçeginden düşüncesi YARAMAZ…
Dünya’daki ÖMÜR kısa lakin bir âmel tarlasıdır.
Günah, sevap Âmellerin seninde defterine yazılır.
İslama TESLİM olanlar Ahiret’te Cennet kazanır.
Allah BİR, Rasulü (s) Hak; İman eden aldanmaz…
Beraberce okuyalım KUR’AN, Sünnet ne diyor.
İlim okumak şerefli; DİN Âmeli tatbikat istiyor.
Dalâlette kalmayalım; Sermed NİYAZ ediyor.
Şeriat İTAAT istiyor; bu dünya bize de kalmaz…