Bazan HASRET vuruyor Sıla’yı anıyorum.
Dost yüzünü özledim GÜNLERİ sayıyorum.
Kavuşmanın sevinciyle HAYÂLİNİ kuruyorum.
İmtihana razı olduk; Biz’de böyle SINANIRIZ…
Evliya tepesi TARİHİ umut dolu geleceğe.
Bir huzur ESİNTİSİ nede güzel gelir kâlbe.
Sevenlere vesiledir AMARAT kalsın gönlümde.
Şu küçücük dünyamda KIYMET hükmü baki’dir…
Kerpiç evler kenetliydi hem duvarlar dip DİBE.
Bir özgüven ruhumuzda BAĞDAŞ kurarken sedire.
Sanat estetik yoksunu; MÂHKUM olduk şehir’lere.
Bunalımlar ARTAR oldu huzur eksik görünürde…
Esef ettim MÂZİ’YE ait ne varsa unutuldu.
Materyale bagımlılık üst MAKAMA kuruldu.
Zamane’de beyin’ler maddiyatla YOĞRULDU.
İnsanların ĞAYESİ yok hedef, ülkü, eser’de…
Kader, kaza bilinmezki BELKİ buralarda kalırım.
Teslim olduk hâmd ALLAHA Din’ime sarılırım.
Fâni DÜNYA değilmi elbet toprak’la karışırım.
İman ehli MÂHZUN olmaz Allah vekil Sermede…