Manşetlere bakıyorum hakaretten geçilmiyor.
Kültür daga kaldırılmış edebiyat can veriyor.
Kahrederken halimize hayasız zevke geliyor.
Endişe sindi içime gamlı, kederli, tasa’lı…
Son sözünü önce söyler itiyadtan habersiz.
Özgürlügü yanlış anlar çamur atar sebepsiz.
Cesareti sanal alem yoksa tam bir ökçesiz.
Yalan haber, çarpık yorum tüh sahte imzalı…
Ne geçiyorsa ellerine hakarete yönelince.
Sözün en kabasını muhataba layık görünce.
Küçümser tavırlarla alay’lı dudak bükünce,
Edeb’ten pay alamamış kalbi hasta marazlı…
Tahammülden nasipsizdir farklı fikir olursa.
Dayatmadan medet umar naçar kalırsa.
Zorbalıgı meslek beller imkan bulursa,
Devrimci, şehir eşkıyası beyin hasarlı…
Unutulmaz acı verir sahip olmazsan diline,
Başına agrılar yapışır üzülme her dedigine.
Lafızların tatlı olsun sevilirsin her cümlende,
Patavatsız olur derler keskin dilli, şom agızlı…
Sermedkadir…LU…21.08.2014…