Tad alan BİR dil’de bazen zehir gibi söz.
Alem’lere AÇILIYOR Ela, mavi, yeşil göz.
Beyin, AKIL, kâlp süzgec’inde sine, öz.
İnsanlğı SAYGIN yapan aza’lara hayranım…
Lâtif bir esintiyle YÜZÜME vuran,
Her gününe hamdederim Yarabbim.
Soğugu sıcağı aynı ten’de durduran,
Nefes ALIP verirken rahatlar kalbim…
Azametin GİZLİ hâlkettiğin her seyde.
Oksijen, HİDROJEN çare olur dert’lere.
İnsanlığın faydasına yarattığın her zerre.
Tabii ki mutlak faydalıdır İNANDIM…
Melanetin Şedde’lisi lâkin tevekkülün âli’si.
Yırtıcı bir canavar hem rikkat’in KALE’Sİ.
Müslümana CAN kurban çekilmiyor zırdelisi.
Çeliskiler girdab’ının hangisini SAYAYIM…
Suret’lerin en güzeline MUHATAP canlı.
Akıl nimetiyle donatılmış Şeref’li ŞANLI.
Ne hayvan’dır ne de MELEK, özünde farklı.
Sermedim felsefi Put’ları TOPTAN kırayım…