Nafakan sırtında nakıs ihtiyacı görünce.
Anadan, Babadan, dosttan ayrı düşünce.
Göçmen KUŞLAR gibi umudu yitirince.
Çaresiz NİYET edip düşer yollara yolcu.
Merakım yalnızlıgıma yine gözler dolucu…
Bilinmeyen mekânlara AYAK basarsın.
Dil’i ayrı, huy’u BAŞKA elem saklarsın.
Ezan sesi gelmez çan sesinden bıkarsın.
Allahın ARZI mekan bilemem ki sonucu.
Yine kılarsın namazı, bırakmazsın orucu…
Şükür olsun; HER durumda imtihandayız.
Mülk Allahın, insan fani, bu İTİKADIMIZ.
Dün asli VATAN derdik bugün burdayız.
Yarınımız belirsiz Emanet’se CAN borcu.
Aciz varlık değil; Allah bilir SONUCU…
Her mekan güzeldir mutlaka şekil veren o.
Her nimeti hazırlayıp nimetleri sunan o.
Emirleri, yasakları bildiren tanzim eden o.
Muhacirlik AYIP değil ama biraz yorucu.
İblise uymak haram O fıtratı bozucu…
Kâbe’ye KOMŞU olsan nafile fayda verirmi ?
Her mekan senin olsa emeliyin sonu gelirmi ?
Dünya senin olsa NEFİS doymak bilirmi ?
Kulluk şuuruna ermeyi sen ne SANIRSIN.
Şeriat emrini BIRAKMA Sermed yanarsın…
Sermedkadir…LU…22.08.1999…