Farklı fikir taşısanda yollarımız ayrılmasın.
Dil’deki kaba sözle kâlplerimiz darılmasın.
Elli yılın hukukuyla vefâ borcu hatırlansın.
Boran,tipi, kar yağdırıp araya buz sokmayın…
Ğâm insanı çürütürmüş sıkıntıları atalım.
Sabah namazı nuruyla beyaz sayfa açalım.
Kâlbe hüzün sağanağı; bunalımdan çıkalım.
Neylerse güzel eyler Mevla’madır Niyazım…
Haydi uzat elini kırğınlığı sürdürmeyin.
Menfaatı arayanın tamâhına imrenmeyin.
Muhtacız Müslümana günü hebâ etmeyin.
Çare Allah dostlarında ğayrısını aramadım…
Vesile fırsat haktan; mümkünse deneyelim.
Uzak kaldık senelerdir nedenini bilemedim.
Biz tükendik yetmedimi: ayrılık bitsin diyelim.
Adım atmak ne zor imiş takâtimi sınamayın…
Gönlüm buruk tabiiki son nefesim çıkmadan.
Ömrümüz O kadar kısaki üzülürüz sonradan.
Darğınlıklar hiç olmasın kusur,hata aramadan.
Biraz ğayret,hayâl değil; İpe Un’u sermeyelim…
Samimiyet sınavları ne kadar da yorucu.
Yıllar oldu bekliyorm semereyi, sonucu.
İnsanlığa yakışmayan âmel; küs’lük orucu.
Sermedim dargınlığı kapımıza koymayalım…
Sermedkadir…