Evladına KANAT geren Ana’lar; tabiki unutulmaz. Nur’da yatsın BABAMIZ dua’dan muaf olmaz. Göz görmeden gönül SEVER idrâkine varılmaz. Dünyaya geliş ğayeni bilemezsen HAYAT boş…
Niye canını üzersin VEFASIZDIR insanoğlu. O da haktan şefaatçı baglanacak ELİ, kolu. Başıboşluk BİTSİN artık bulmalısın doğru yolu. Kıble’ye yönelince Namazın, İbadetin TADI hoş…
Daha dogdugum günde gözlerimde YAŞ varmış.
Yaratıldığım ANDA sebepsiz şuursuzca ağlamış.
Neyine güveneyim DÜNYA bağlananlar aldanmış.
Elem, Keder, EZA, Cefa; manâ güzel, madde boş…
On beşinde DELİKANLI, Yetmiş’inde ihtiyarsın. Vâde cabuk TÜKENİYOR kabiristan yolundasın. Şeytanları uzaklaştır Âmel’ine SARILMASIN. İman bizedost OLACAK onun tarafına koş…
İyilikten zarar gelmez SALİH Âmel işlemeli. Günahlarım katlanmadan DOĞRU yola gelmeli. Allah bize AKIL vermiş az tefekkür etmeli. Malın, MÜLKÜN dünyadadır kabirler bomboş…
Dünya seni güldüremez YALAN demişler adına.
Ömür varla yok arasında doyamazsın TADINA.
Bâki KALMAK dileginse Sevap’lar kat sevabına.
Sermed kulluk RABBİNE; budur İman ile doğuş…