ÖMRÜ   HEB   ETMEYELİM…

Esfeli safiliyn diyoruz belliki  aşagılar  AŞAĞISI.
İnsanlığı  UNUTAN  akılsıza   mekân   olur  orası.

Umursuzca  yaşayanlar   AHİRET’TE  baş  belası.

 

Kukla  olmak  hevesinde  ŞAHSİYETİ  yitirdi.

Şeytan   NİCE  muhterisi  kul, köle   eyledi…

 

Yaratılmışların  ŞEREFLİSİ  sen  Rabbini  bilirsen.

Ahiret’te  BİÇECEKSİN   dünya’da   ne   ekersen.

Fani  dünya’yı   UTANMADAN   Kıble   edersen.

 

Keşke’ler  FAYDA   vermiyor  Ömür  bitince.

Pişman  olmak  nafile  son  NEFES  verilince…

 

Çarpık fikir  aymazlığı  DİN emrinden habersiz.
Kuru   aklı  putlaştırır  fikir MANTIK denğesiz.
Suret  Adam’a   benziyor   yaşantıda  edep’siz.

 

Medeniyet  yanılğısı; Yarı  çıplak  geziyorlar.

Bir de Müslümanım DİYE  inananı  üzüyorlar…

 

Körolası  VİCDANI  gözü kör, kulak  tıkalı.
Sevgi’yi  tanımamış  Abus,  asık  SURATLI.
Vurur, KIRAR, devirir  mâlum  ata   sanatı.

 

İman’dan  nasipsizler  kendini   HEB  etti.

Ebu  cehil, Ebu  leheb  boşa  ÖMÜR tüketti.

 

İnkarcılar   inadıyla  TAVİZ vermez  dava’sından.
Kalkan EDER mazereti  kuvvet  bulur  Ata’sından.
Yayğara’cı  YALAN  haber özğürlükçü  Basın’dan.

 

Öfke, kızgınlık  yayarak  bu  günde  BÖYLE  geçti.

Sermed  UZAK  durarak  EHLİ  SÜNNETİ  seçti…

 

Sermedkadir…LU…27.02.1983…

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.