OKUMAYA DOYMAK GEREK…

Niyyetlenip  Abdest   alan  temizlenir  illâki.

Mükellef  olan unutmaz  yaradana  ibadeti.

Beş  vakit’te  huzur  bulma Farz’dır  tabiiki.

Sayısız   Niğmete   Şükrün  edâ’sı   gerek…

 

Tabiiki   gözüm  vardır   yüksek  yerlerde.
Adı  Kürsü,  Minber, Mihrap  İbadet’lerde.
Bizim   için  onur  dirilmek  her  secde’de.
Kul olma  şuurunu ebedi yüklenmek gerek…

 

Teslim  olduk   dedik  tartmalıyız  sözümüzü.
Kur’an, Sünnet nuruyla yıkıyalım  yüzümüzü.
Kuran, Hadis, Fıkıh’la  dolduralım Öz’ümüzü.
İlimsiz  âmel olmaz; okumaya doymak gerek…

 

İtikadı  sağlam  olan  mesuliyetten  kaçmaz.

Selim  akıl sahipleri  sabah  ğaflete  dalmaz.

Seher  vakti   berekettir  bilinciyle  uyumaz.

Kurtlar, Kuş’lar  zikrederken tefekkür gerek…

 

En yüce mertebeye bak yine İnsan  çıkıyor.
Rabbi  ihsan  etmis cümle rızkı  ile yaşıyor.
Madem  ki   bilenler   ögrenmeye   kosuyor.
Mukaddes  değeri  şeref’le  taşımak  gerek…

 

Nefes  aldığım sürece okumaya  tâlibim.

İlmin  sonu  bulunurmu  aciz’lik  mâlum.  

Geçen günün keşkesi  endişeli ahvâlim.

Sermed  aza’ların  tam  şükretmek gerek…

   

Sermedkadir…LU…07.12.2017…