Diyorlarki bu dünyanın çivisi çıkmış.
Galaksimiz küçük bir köye benziyor.
On sekizine gelmeden hayattan bıkmış.
Kirli madde ugruna ne ocaklar sönüyor…
Materyalist fikir açık ara öndeyken,
Şeytan el oguşturup kurban bekliyor.
Şeref, namus üç kuruşa zebil giderken,
Murdar çehrelerde rezillikler bitmiyor…
Haram helal ayırmıyan bataklıktan çıkamaz.
Karakteri, şahsiyeti yazık; ecnebiye benziyor.
Torun, dedesinin suratına ar ederek bakamaz.
İblis ile kolkola; uçurumun kenarında geziyor…
Zamane âhlakı çag atladı; şimdi küresel oldu.
Kültür, sanat, edebiyat, hiç içime sinmiyor.
Kurgu bilim üretirken hayat karmaşa doldu.
Huzur, sükun unutuldu bunalımsız gün geçmiyor…
Sermedim armut dibine düşecektir görürsün.
Silkinelim artık toplum bir kıvılcım bekliyor.
Yaratanın lütfuyla dilerizki yüzümüz gülsün.
İslam sancagı altında cemaat bayram ediyor…
Sermedkadir.