PAZAR GÜNÜ VE HRİSTİYANLAR… Hristiyan dünyasında PAZAR GÜNÜ Bayram mahiyetinde,Tatil günüdür. Pazar günü Hristiyan inancında çalışmak kesinlikle HOŞ karşılanmaz. Hristiyanlar, ister protestan, Efangelyum, KATOLİK, Ortodoks, Süryani, ya da Anglikan klisesine bağlı olsun hemen hepsi; PAZAR GÜNÜNE, Mesih yani kurtarıcı olarak kabul ettikleri İsa Aleyhiselamın DİRİLDİĞİ gün olarak inanırlar. Hristiyan inancının temelini oluşturan bu olay, her PAZAR günü KUTSAL AYİN ile kutlanır. Şu anda Hristiyanlar DİNİ ZAAF yüzünden Kiliseleri BOŞ bıraksalarda PAZAR GÜNÜNÜN kutsallığına pek söz etmez ve ettirmezler. Kadın erkek, çocuklarıyla en güzel giysileri içinde PAZAR Klise ayinine katılırlar. Daha önceleri örneğin; 1971. yıllarında istisnasız bütün kiliseler sabah akşam DOLU olurdu. Ayin sesleri, toplu okunan dini ilahiler çok uzaklardan duyulacak kadar SES getirirdiğini bizzat dinlemişimdir. Bilhassa 1980. li yıllardan sonra insanlar Kiliseleri neredeyse tamamen işlevsiz bıraktılar. Yine de; mesela Almanya da her kilise ve müştemilatı görevli PASTÖR, DEKAN tarafından korunur, bakılır, belli zamanlarda AYİNLER yapılır. Örneğin en küçük yerleşim birimlerinde dahi Protestan ve Katolik olmak üzere İKİ adet farklı KİLİSE; görevlileri tarafında AÇIK bulundurulur. Gönüllü KIZ VE ERKEK çocuklarına Okullarında DEKAN, PASTÖR ve Rahibe’ler ders verirler…
2. PAZAR GÜNÜ VE HRİSTİYANLAR… Ortaçağın kapanış yılı olarak bildiğimiz 1453. Yılından önce Kilise teşkilatı, bazı yerlerde Krallardan da üstün olan konumda idiler. Öyle ki; KİLİSE içinde bulunduğu DEVLETİ tamamıyla ele geçirmiş zaman içerisinde bütün diğer görevleri de üstlenerek DEVLET idare eder olmuşlardır. İspanya, İtalya, Fransa, İngiltere gibi ülkeler bu tür dini yönetimleri yaşamışlardır. Katolik dünyasının lideri PAPA günümüzde sembolik gibi görünse de; bir DEVLET başkanı ve Katoliklerin RUHANİ lideridir. Haftalık PAZAR günü ayinlerini bizzat Vatikan’dan yönetir. Kiliselerin etkinliğine göre diğer ayinler; Patrik, Kardinal, Piskopos, Pastör, Rahip, Papaz, Rahibe tarafından yönetilir, yönlendirilir, idare edilir, eğitim verilir… Hristiyanlık’ta RUHANİ LİDERLER görevleri ve kilise hiyerarşisini tesbit etmekte yetkili en üst kuruluştur. Kilise teşkilatlanmasının kaynağı, Hristiyanlık inancına göre İsa Aleyhiselamın çarmıhta can vererek Allaha sunduğu KURBAN hadisesine kadar uzanır. Artık bundan sonra kutsal âyinler vasıtasıyla bütün insanların doğumdan ölümüne kadar TAKDİS âyinine katılmaları amaçlanmıştır. Bütün bu etkinlikler PAZAR günü icra edilir…
3. PAZAR GÜNÜ VE HRİSTİYANLAR… Hristiyan inancında PAZAR GÜNÜ İfa edilen, KUTSAL AYİN en önemli ritüeldir. Bu ayinde zikredilen hususlar genelde şu mahiyettedir:* Kurtarıcımız, son yemekte, tutuklandığı gece, HAÇ üzerindeki kurbanının yeniden gelinceye dek yüzyıllar boyunca sürmesi için ve sevgili Eşi Kilise’nin kendi ölümünü ve dirilişini anması için ETİNİN VE KANININ Efkaristiya kurbanını kurdu. Efkaristiya Sırrı, sevgi sırrıdır, birlik işaretidir, sevgi bağıdır, Mesih’in yiyecek olarak alındığı Paskalya sofrasıdır, RUHUN NURLA dolduğu gelecekteki mutluluğun bize verileceğini gösteren bir güvencedir… Bu sırrın bitmez zenginliği, ona verilen değişik adlarla ifade edilir. Bu adların her biri Efkaristiya’nın bazı görünümlerini hatırlatır. Ona şu adlar verilir: Bu sırra Efkaristiya denir, çünkü Tanrı’ya olan şükran borcudur. Tanrı’nın eserleri, yaratılış, kurtuluş, kutlulaşma için kullanılan şükran dileklerini gösterir, bu sır aracılığıyla Mesih’le birleşerek tek bir beden oluşturmak için onun Etine ve Kanına katılırız… Kutsal Efkaristiya Hıristiyanlığa girişi tamamlar. Vaftizle soylu rahiplik onuruna yükseltilenler, Güçlendirme Sırrı ile Mesih’e daha derinden benzerler, Efkaristiya aracılığıyla da Rab’bin kurbanına bütün cemaatle birlikte katılırlar…*
4. PAZAR GÜNÜ VE HRİSTİYANLAR… Kardeşlerim, Hristiyan dünyasında RUHBANLIK kurumu çok önemli ve İmkanları geniş ZENGİN bir kurumdur. Burada Ruhban sınıfının temel görevi, İsa Aleyhiselamın, havarilerine emanet ettiği TAKDİS yetkisini belirli kaideler çerçevesinde yerine getirmektir. Teşkilatlı Hristiyan topluluğu olan bir kilisenin faaliyetlerinde PAPAZ ya da diğer adıyla RAHİP en temel görevi üslenmiş kişidir. Ortaçağ Batı dünyasında kilise devletle bütünleşmiş, zamanla din dışı yetkileri de eline geçirmiş idi. Bu gelişmenin tabii sonucu olarak hükümdarları da denetim altına alan kilise, Papalık ve ruhbanlık teşkilatıyla orta çağ’ın temsilcisi olmuştur. Bu hiyerarşik ortamda kilisenin temel görevlerini yine Kardinal, PASTÖR, RAHİP ve ya Piskopos yürütmüştür.1789.Büyük Fransız ihtilâli ile RUHBAN sınıfının önü kesilmiştir. Günümüz kilise teşkilatlanmasın da PASTÖR yani asıl adıyla DEKAN yine bu KLASİK eğitimi sürdürmektedir…Bu görevler genelde Kilise okullarında, MEDYA’DA; Televizyon, Radyo ve iletişim araçlarıyla, gazete, dergi çalışmalarıyla ve tamamen kendini DİNE ADAMIŞ gönüllü elemanların yurt içi ve yurt dışındaki MİSYONER faaliyetleriyle yerine getirilir…