RABBİMİZİN EMANETİ…

Bu gün kadınlar günüymüş hatıra düştü.
Daha dün nefret kusardı hedefinde başörtü.
İkna odaları kurup cefayı mübah görmüştü.
Adı batsın riyakârın zalimleri unutmadık…

Hani yol gösteriyordu en ılımlı düşünenler.
Tek müslüman senmisin fetvasını verenler.
Nice öğretim piyonu rezil oldu kepazeler.
Özgürlük aklına düştü O günleri unutmadık…

Ne acıma ne merhamet insanlığı yitirdiler.
Bir yıl sonra doktor idi tahsilini bitirdiler.
Son sınıfı okuyordu hayatını söndürdüler.
Nice eğitim katili kin doluydu unutmadık…

Sözde herkesin anası, bacım diye sahiplenir.
Rabbimizin emaneti nikahlım diye sevilir.
Hani kapıdan kovmuştu dekan diye geçinir.
Ya aç başını yoksa defol diyeni de unutmadık…

Geçmişini yok sayan kim; defterimiz kapalı.
Muhalif Allah emrine; batı kulvarına sapalı.
Sana ne giyim kuşamdan itikad’tan sıracalı.
Rabbimin hür kulunu yok sayanı unutmadık…

Elim kolum bağlı Sermed, sesimi kesmişlerdi.
Kelepçe takılı bileği ne işkence etmişlerdi.
Hani müslüman yurduydu esameyi silmişlerdi.
Allah var gam yok; diyen gönlü unutmadık…

Sermedkadir…

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.