Edeb, hâya timsalleri ahlakı YÜCE tutar.
Önce kendi nefsinde BİLEREK yaşar.
Dürüstlüğü fıtri olğu FAZİLET sayar.
İnsan olma hasletiyle TABİİ sorumluyuz.
Menfaatsız, çıkarsız SECİYE’Yİ koruruz…
Hüzünle dolmasın NAZAR umudu yitirmesin.
Suya atılan İMZA gibi çabucak silinmesin.
Zor bulundu DOSTLUK unutulup eskimesin…
Vefa duyğusu BİLİP yaşayana ne mutlu.
Samimi ĞÖNÜL incinmez neticesi umutlu…
Su KISACIK ömür’de asılmasın yüzlerimiz.
Kılıç gibi KESİCİ sertleşmesin dil’lerimiz.
Yalan MUTLAK haramdır hakikati severiz.
Bahtiyar SONUCU gerçek’lere tâlib olmak.
Kur’an, SÜNNET Nur’una sımsikici sarılmak…
Canımız emanet’tir korumaksa GÖREVİMİZ.
Nice dünya nimeti HER nefeste şükrederiz.
Şeref,ONUR, haysiyeti korumaya azmederiz.
Saadet VERİR yaşantı sevilerek sayılmak.
Mutluluk, neşe katar İTİBÂR ehli olmak…
Kolay DEĞİL kâhır’la vefasıza üzülmek.
Cefa’ya katlanıp acıya GÖĞÜS germek.
Hayırlı girişime SAMİMİ destek vermek.
Çaresizin gözyaşını silebilmek NE güzel.
Öksüz, YETİM hâmi’siyiz İslama özel…
Hayat muamma İSE bizler sırrın eriyiz.
İlahi İRADE takdiri ömür boyu deneniriz.
Hata, KUSUR, günah’lara her an gebeyiz.
Asla pes etme Sermed aciz’lik SENDE.
Nefes ALIP veriyorken fırsat elinde…
Sermedkadir…LU…21.09.1984…