Çocuk olsaydım kırlarda fütursuzca oynayan,
Aklım ermeseydi keşke yasakların künhüne.
İşsiz güçsüz gayesizce boş adımla dolaşan,
Her laik’im diyenin pel pel baksam yüzüne…
Korku nedir bilmeseydim ezelden,
Evladı iyalim tabii yaradana emanet.
Hesabımı alsaydım kahpe düzenden,
Kimsenin yanına kalmamalı bunca ihanet…
Bakırköyde zincirlenen mecnun olsaydım.
Hani dag başını duman almış marşıyla coşan !
Yinede ters geliyor bana bunca varsayım,
Laik sara’lılar imiş nicedir etrafımda dolaşan…
Bunca ters yüz edilmiş mukaddesata bakıp,
Saglam kafanın ürünü degil diyorum yapılan.
Ata lara, doğa ya taparlar yaratanı bırakıp,
Manevi degerler, vicdan beş paraya satılan…
Deve misali gibi düz yerimiz kalmadı.
Hâla bozma derdinde bazıları şu sıra.
Devrimciler, yıkıcılar şeriata çullandı.
Sermed sende bir mim koy şu satıra…
Sermedkadir… LU…14.07.2002.