Adeta bomba yağıyor nisan ayı ortasında.
Savaş mevsimine girdik Avrupa yakasında.
İnsanlar çaresiz kaldı tankların ortasında.
Niğmet azgını bitmiyor Rus ayısı kudurdu…
Nankörlük özel insanda tıynetleri değişik.
İmkan yanlış ellerde zulmet kâlpte yerleşik.
Nice suçsuz öldürüldü sinirleri depreşik.
Evi barkı terkedenler garip kaldı doğada…
Ümit fakirin ekmeği tuzu kurular bölüşür.
Kadın, çocuk cefa’da kuvvetliler döğüşür.
Rabbim fırsat vermesin refah zulme dönüşür.
Barış sevgi aşılarken zulmet yağar savaşa…
Ekonomik kriz derken aç gözlüler çıldırdı.
Şiş göbekli kitapsızlar gıda canisi çıktı.
Tarlaların ortasında milyon yumurta kırdı.
Soğan,patates,domates kızardı utancından…
Endişeye ne gerek var umudunu yitirme.
Helal rızık aradıysan sakın asla üzülme.
Nasibin bulacaksın korkma ölmeden önce.
Her canlıya hayat veren doyuruyor sonuçta…
İnsanlıktan ricat eder;Ticaret âhlakı bitince.
Market zinciri diyorlar sanıyorki güvence.
Aşağıların çukur dibi mekân olacak ölünce.
Sermedim duymadılar;İdrâk, insaf olmayınca...
Sermedkadir…