Moral bozukluğu aldatılmış olmamdan.
Yıllar varki sendenim diyenler vurur.
Daha kime inanacağıma karar almadan.
Riyâkar softalar döne döne yorulur…
Özü sözü bir olana can kurban derler.
O dudaklar açıldımı sırf hakikatı söyler.
Bilmiyorsa erbabından gerçeği DİNLER.
Gün olur devran olur sırat, mizan kurulur…
Şahsiyyetten yoksun kalemini satanlar.
Yahudiyle, mason’lara biraderce sarılır.
Maddi değerlere satılırken makamlar.
Şeref, onur, haysiyet yazık ortada kalır…
Dün ne söylediyse aksine yol alıyor.
Sanki tükenmiyen Ecir, SABIR sınıyor.
Mide’si BULANIK batıl dava güdüyor.
Muteber sayıldı Ecnebi’nin YULAR’I…
Hoca, hacı, müftü diye Ata’sıyla öğünür.
Karakteri yitirmiş, çarpıklığı savunur.
Utanmadan şeytanın askeriymiş görünür.
Böylesini adam sanmak düpedüz ayıp olur…
Gün geçtikçe çoğalıyor MENFİ kafa’lar.
Söze değil Zamane’de maddiyata bakılır.
Seviyesiz çukurda Nemrud’uyla Karun’lar.
Belâm’dan, Firavun’dan düşünen ibret alır..?
Sermedkadir… LU…09.03.1983…