Taner kışlalı’ya AĞIT yaktı günlerce,
Şeytana papucunu TERS giydirenler.
Ateist dostları ifrit oldu ÖLÜNCE.
El çırparak cenazeyi mezarına koydular…
İkiliği yaydılar bunca ZAMAN topluma.
Münafıklar güruhu ZEHİRİNİ kusuyor.
Bırakında herkes GİTSİN kendi yoluna.
İşkence’ye alışansa NEFRET soluyor…
Kahrolsun Şeriat diye uludular günlerce.
Cenabet SÜRÜSÜ küfür kustu hödükçe.
Sol ELLERİ havada isyankârlık serbestçe.
Çagdaş,devrimci yoldaşı çukuruna koydular…
Yandığım şu; yandaşları Şeriata söverken, Diyanetin elebaşı önde NAMAZ kıldırdı. Şapkalılar,Rütbe’liler hazırolda beklerken, Salak’lar, Solak’lar KUTSALIMA saldırdı…
Kimileri ADRES verdi emrediyor Savcı’lara.
Babası meçhul DÜRZÜ’LER kılıçları sıyırdı.
Bayan’ları ciyaklarken HOCA’YA, hacılara,
Nefretini, kinini medya yollu HAYKIRDI…
Ahmet Taner ata’sının aynı izinden gitti.
Şimdi komşudur orda İnönü’ye, Bayar’a.
Toprağı bol olsun daima şeytanı güttü.
Kendisine acıyamam bel bağladı isyana…