Son Bahar

Dalından düşen yaprak bize hüzün aşılar,
Sanki kendi bedeniymiş gibi egilir başlar,
Mücadeleyi kaybeden canlı toprakta kışlar,
Bir sonbahar gerçegi giden geri gelmiyor…

Hazan vurunca dallara boşalır çaresi yok,
Cıvıl cıvıl renk cümbüşü mat iyice soluk,
Hayata veda ediyor dünyadaki her konuk,
İlkbaharda ümit bulsan sonbahar elem veriyor…

Hayatın özeti gibidir dört mevsimde gizlenmiş,
Filiz veren tomurcuklar evreni, kainatı süslemiş.
Binbir türlü aroması yaşama sevincini yükseltmiş,
Sonbahar göç zamanıdır kuşlar bile terk ediyor…

Yiyecegi istif eden böcek çekilirken yuvasına,
Kış sogugunu hisseden girecek toprak altına,
Kasım ayı köprü kurmuş aralık dere suyuna,
Hadi gündüz ne isede geceleri buz kesiyor…

Güz sıcagı geçicidir pastırma yazı diyorlar,
Tarlalara ıspanak, pırasa, lahanayı ekiyorlar.
Yaşayanlar umuduyla rızk peşine düşüyorlar,
Zerre hakkın kayıp olmaz yaratıcı doyuruyor…

Her mevsimin özelligi, güzelligi yaratandan.
İlahi irade deriz madde mana kaynagından,
Esirgemez nigmetleri bereketli sofralardan,
Bize şükür lâzım sermed besmeleyi soluyor…

Sermedkadir 11.11.2013

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.