Eline, beline, diline SAHİP çıkmayan.
Zındıklara LÂF satmaktan yoruldum.
Cehalet KABUĞUNU daha kırmadan.
İctihada yeltenir sünnetsizden yoruldum…
Yol aradım varmak için MENZİLE.
Kılavuza hasret beklemekten yoruldum.
Belâ’lara düştüm cahil DENSİZ’LE.
Gayretlerim BOŞA gitti yoruldum…
Meseleler ÇÖZÜM bekler yıllardır.
Lâf ÜRETMEK gayretinden yoruldum.
Mana âleminde tükenmiyen SIR vardır.
Aşikarla, âleninin İZAHINDAN yoruldum…
Söz söylemek GEREK bildim konuştum.
Dinletmekse olmayınca ARTIK yoruldum.
Aklıma TAKILAN bir sual sormuştum.
Halâ cevabını bekliyorken YORULDUM…
Dostun SİTEMİNİ benliğimde hissettim.
Hüzün duydum taa İÇTEN içe yoruldum.
Aciz kulum öylesine yok ki HÂSLETİM.
Toplum bünyesinde yalnızlıktan yoruldum…
Tövbe sesli DÜŞÜNMÜŞÜM ne yorulması.
Sermed sarıldıkça İSLAMA çareler bitmez.
Son Müslüman hayat’taysa sancak’lar İNMEZ.
Her NEFES’TE La ilahe illallahı soludum…
Sermedkadir…LU…22.07.1997…