SÜFLİ EMELLER UGRUNA…

İnsanlıktan  vaz  geçiyor  menfaatı  esas  alan.

Sözü  riya, duruş  sahte  adamın  ömrü  yalan.

Hatta  namuslar  duyarız  beş  paraya  satılan,

Çukur  mahluk  yeryüzünde  utanmadan  geziyor…

 

Gözü  komşu  malında  hıyanete  meylederken.

Haraç, rüşvet, ihtikar’dan  hayat  boyu  beslenirken.

Helal  haram  tanımadan  hain  planlar  yaparken.

Boyu  bosu  devrilesi  hırsızlıktan  geçiniyor…      

 

Ayık  günü  geçmez  oldu  ayet’ler  necis  dedikçe.

Adı  akşam’cıya  çıkmış  kadeh  kadeh  devirdikçe.

Bira, şarap, rakı  derken  ispirtoyu  dost  seçince

Karaciger  iflas  etmiş  körkütük  sarhoş  geziyor…

 

Aileye  saygı  duysa  meşru  yoldan  saparmıydı.

Lotto, toto, piyangoyu, şans  bilerek  oynarmıydı.

Kumar  şerrin  anasıyken  son umudu  sayarmıydı.

Akıl, mantık  iflas  etmiş  ne desem  laf  almıyor…

 

Sınırsız  özgürlük  arar  mesuliyetten  habersiz.

Yakıp  yıkmak  çabasında  öylesine  sebepsiz.

Bohem  hayatı  yaşarken  sereserpe  gayesiz.

Hayvanlıgın  gerisinde  güya  akıl  taşıyor…

 

Bazan  çok  acımasızca  gaddar  olur  insanoglu.

Küçücük  bir  mutlulugu  başkasına  çok  görüyor.

Öksüz  yetim  düşünmeden  mahvediyor  sonunu.

Kof  süfli  emeller  ugruna  onuru  peşkeş  çekiyor…

 

Sermedkadir…LU…08.06.2000…

Sermedin  sayfası: ( www.sermedkadir.de )

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.