Huzurlu oldugunu bilmek güzel EVE gelince.
Hayat ĞAYESİZ değil tabii inanarak sevince.
Çekilirmi dünya YÜKÜ tek omuza binince.
gönül DARLIĞINA çare bulmak ne güzel…
Ana, baba muhabbeti SENDEN önde gelirdi.
Şefkatle OĞLUM, kızım der kıymet verirdi.
Hikmetiyle ULU Rabbim sonra seni sevdirdi.
Anlaşarak, uyuşarak hayat sürmek NE güzel…
Yalnız kalsam BİR köşede dalım olursun.
Bilirim her sırrıma VAKIF ortak olursun.
Hasta yatsam YİNE başucumda durursun.
Aciz bir FÂNİ’YE kanat germek ne güzel…
Seninle bir olunca sanki BÜTÜN dünyam doluyor.
Yalnızlıktan kurtularak gönlüm HUZUR buluyor.
Bize göre DEĞİL sessizlik tövbe böyle olmuyor.
Yanında birinin soluguna ŞAHİT olmak ne güzel…
Destek oldun ZOR günümde itinayla korudun.
Omuz verdin derdime hem ezildin, YORULDUN.
Bazı günler öfkelendin LÂKİN sonra duruldun.
Eş olan el kızını SIRDAŞ bilmek ne güzel…
Beni sana soracaklar HEM dünyada, ukbada.
Yine KÂVİ ümidim var; defter günah dolsada.
Neden ĞAM çekeyim birgün emanet alınsada.
Kelimeyi tevhid ile TESLİM olmak ne güzel…