Bir kahve’ye KIRK yıl vâde biçerken.
Dostluk, muhabbet sohbetiyle İÇERKEN.
Nice İNSAN içinden kardeş seçerken.
Mazi’nin HATIRINI unutmayıp saklarsın…
Sana DEĞER vereni Sakın yalnız koymayasın.
Her canlıda BİR hâslet var eğer anlarsan.
Farklı güzellik SAKLAR sırrına vakıf olursan.
Her seven sevdiğiyle HUZUR ile dolarsın…
Üstün ihtimam lâzım KEŞKE dememek için.
İtidâli terk etme SANA bağlı üslup, seçim.
Her yiğitt’te TARZ başkadır ayrı biçim.
Geçim ÜSTÜN bir İlim yaşayarak anlarsın…
Kurt, KUZU Masal değil olmazları yoklarsan.
Bazan, MELEK yada Şeytan fıtratına bakarsan.
Kırmızı bir çizgisi VAR usûl’süz yaklaşırsan.
Yandı gülüm keten HELVÂ üzdüğünle kalırsın…
Kadir, kıymet bilirmi ahde VEFA göstermeyen.
İnsanlık onurunu YERDE sürükleyip,çigneyen.
Şanlı TARİH sayfasıyla, geçmişiyle yüzleşmeyen.
Sıfırladın KARAKTERİ, Şahsiyyetin orda kalsın…
Manâ, madde ekseninde kazandığın gönlü YIKMA.
Tamiri zor ya imkansız USTA’SI yok arama.
Sermed VEFA denizinde Rota bulurum sanma.
Batık GEMİ etrafında kaptan’lığından olursun…
Sermedkadir…LU…08.06.1988…