Seslerin kesildigi o KARANLIK devranda.
İşaretle diliyle KONUŞUR, hâlleşir olduk.
Dayatmalar artıyorken İHTİLÂL’Lİ yıllarda.
Zorba’lıklar ŞEDİT her mekandan koğulduk…
Gözümüzü korkuttu CAHİL’İN cesur atağı.
Nesi varki mazlumun ANCAK İmanıdır silahı.
Niceleri UNUTTU senelerdir rahat yatağı.
İnanırım mâzlumun ÂHI çok şiddetli olacak…
Düşünürsen suçlusun yazarsan MÂHKUM.
Vur söyletme taktiği hâla ESKİ yerdeler.
Hak, hukuk terkedilmiş içler ACISI durum.
Vah zavallı milletim şaki’den MEDET bekler…
Şu DARBE’Cİ eskisi yüzsüz kaba soytarı.
Millete âlenen küfredediyor EKRAN’DAN.
Nasılda hava atıyor bulandırmış SULARI.
Şom ağzıyla İFTİRA’LAR sıralıyor durmadan…
Yalan haber basında MAKSAT sönsün ocaklar.
Sınıf sınıf AYIRDIKÇA mutlu olur Mason’lar.
Yusufiye bildik bizi korkutmuyor ZİNDAN’LAR.
Mahkemede UNUTTU şehadeti dilsiz şeytanlar…
Teröristler, ÇETE’LER kuvvet bulur senelerdir.
Hukukun gözü KAPALI sümen altında dava’lar.
Bir *MÂZNUN* Şiir okusa ceza acilen kesilir.
Sermed dik tut başını DİL’DE Dua Niyaz var…
Sermedkadir…LU…14.05.1997…
*Maznun: Bir suç isnadı ile sorguya çekilen ve suçlu ZANN edilen kişi.