Ayasofya CAMİİ İbadete Lâyık olsak açılırdı.
Niğmet azgınlığı BELLİ; Sözlerimiz kulak ardı.
İslama gönül verende doyum, KANAAT vardı.
Karun’la YARIŞIR oldu; Menfaata kul olanlar…
İçim daralıyor BAZI ülke’mde olanları duydukça.
Bir imtihan ya Rabbi bu yaşananlar MUTLAKA.
Nasıl hesap verecegiz CAMİİ’LERİ korumadıkça.
Mescidi AKSA, Ayasofya derken Çamlıca’yı kirletirler…
İşin Rengi değişiyor; Pontus, YUNAN Sevindiyse.
Küfrün beli doğruldu; karanlık YÜZ seçilince.
İstanbul Müslüman YURDU Altı Asır dile gelse.
Hain Yunan keşişleri KUYRUK acısı çekerler…
Zıvana’dan çıkanlar ÂLENİ Şampanya’yı patlattı.
İbret almaz Dede’sinden KIZARMAMIŞ suratı.
Her Hâlükarde belldir Müslümanın FITRATI.
Yaradan Kul’una VEKİL;ya Sabreder, ya şükreder…
Şer düşünce MÂLUM’Kİ kumpas, tuzağını kuracak.
İblis’in SAF’INA duran Ecnebi hile’sini yaparcak.
Türlü MANTIK oyunuyla suç’a kılıf arayacak.
Asla Adaletten ayrlılmaz; HAK yol İslam diyenler…
Cahilin METODU sahte; Ölçü’sü Hak’ka aykırı.
Kararmış bir KÂLPLE ayrıramaz Altın ile bakırı..
Sözü YALAN, düzmece olan Hâkikati anlarmı.
Vicdanı kiraya vermiş; CÜZDAN derdine düşenler…