Günde YÜZ kerre çıkarsa Samimiyet sınavına. Âmel başka sözü ayrı; riya kokar İZAH’INDA. Meslek, MEŞREP arama sandıklardan çıkanda. Saçın, telleri ağarmış; Yalanın BATSIN diyorum…
Yalan’ların gün olur SONU gelmezmi sandın. Magna Carta düzenine, nizamına İNANDIN. SORUNLAR yığıldıkça bitmez vaad sıraladın. Lafla, sözle, PALAVRA’YLA yaralar sarılmıyor…
Her kim olursa farketmez DAVET ederken. Allayıp pullayarak UMUTLARI sıralarken. Seçilince rahat koltugunda KEYİF sürerken. Tepetaklak düşecegin hiç AKLINA gelmiyor…
Kene gibi KAN emene desteğini verirsin. Milyar’lık borç’larını bir kalemde SİLERSİN. Fırsatçının, faiz’cinin sonu BERBAT bilesin. Ama bugün belki yarın bilki VAKTİN geçiyor…
Meydanlara HÂKİM’SİN konuşursun durmadan. Reddi MİRAS edildi; korkma artık Osmanlı’dan. Yalan TARİH tahsil eder hasbel kader okuyan.. Kurtla kuzu seçilecek Adalet’ten KAÇILMIYOR…
Partcilik düşüncesi parça parça BÖLÜYOR. Yüzleri kızarmayan ÂLENEN yalan söylüyor. Sivri dilli, kaşlar ÇATIK dostu düşman görüyor. Sermed Tevhide muhtaç; Vahdet’ten yana gönlüm…