Yan Ağlasın, Dön Ağlasın

O günde eritecek bedenleri ateşvari sıcaklar.
Her günahın bir köz’ü vardır mutlaka.
Haram dünyasında yüzen bunca insanlar,
Dogru düşünceden Şeriattan kaçmakta…

Yıkılacak birgün saraylar, gökdelenler.
Daglar pamuk misali atılacak o günde.
Neden ibretle almaz o bakan gözler.
Duymayana haber verir Tarih,Hadis,Tefsirle…

Yalnız korku degil, Kuran müjde veriyor.
Rabbim Allah diyenler biraz akıl yorsalar.
Münker – Nekir sorgu sual için hazır bekliyor.
Konuşurmu bilmem diller onu kimse bilmiyor…

İnançları KÜLTÜR saymak ne kadar yanlış.
Şeytan benligimize hızla sahip oluyor.
Dalalet, bidat, sapıklık müthiş aldanış.
İnsan bile bile cehenneme ODUN oluyor…

Muhtacım şefaata; biliyorum acizligim cabası.
Sermed kime güvenipte tövbe; İsyan edeyim.
Evladına Dinsizligi aşılayan Ana – Babası,
Yan aglasın, dön aglasın başka ne deyim…

Sermed Kadir… 10.04.2005

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert