Yaraları Kaşırken

Tam sözümü diyecekken,
Engeller geçti önüme.
Hak DAVAMI güdecekken,
Savas AÇTILAR dinime…

Soluk ALIP vermeme bile KARISIRLAR.
Zikir çekiyor bak iRTiCACI dediler.
Bos zeminde YARALARI KAsIRLAR.
İtikada, iNANCIMA, KILIGIMA güldüler…

Yetmis küsur YILLIK aciz ZINDIGI,
Ahir ömründe hükümete koydular.
Varid degil ömründe Namaz KILDIGI,
Milenyum YILINDA müctehidden SAYDILAR…

Bunca sahsiyetsiz ülkücüyüm diyerek,
Sosyal KiTAPSIZIN güdümüne girdiler.
FARZLARIN KALDIRILMASINA OYLARINI vererek,
Mukaddes degerlerimi toptan yere serdiler…

AGZINDAN ÇIKAN SÖZLERI YUTAR OLDULAR.
Bin bir özür diliyorken yüzü KIZARMAZ.
SASIRDILAR yönlerini, BELÂSINI buldular.
İmandan habersizler ANA-BABASINI TANIMAZ.

Haberleri olmazsa Semud kavminden,
Dünyaya hükmetme gayretleri ARTIYOR.
Karunlar, Firavunlar ses vermiyor hâlinden,
YAZIK; TORUNLARI günden güne ARTIYOR…

Sermed iNANIYOR bu herifler gidici.
Amelleri bozuklardan seytan KAÇIYOR.
AKIL nimetini kullanmayan olur seyirci.
YAZIK; itten, kurttan, kustan çare ARIYOR…

Sermed

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert