Günesin şavkından gözüm kamastı.
Işıkları nur hüzmesi olup bana ulastı.
Nasıl denge sağlanıyor aklımda taştı.
Yaratana inanmamak cehaletin kendisi…
Uzayıp giden yıllar habercisi ecelin.
Netice yaklaşıyor susacak agzın dilin.
Bir bir terk ediyor özleyenin sevenin.
Ahirete inanmamak hasta beyin illeti…
Hesap yapmak yarınlara tutarmı acep ?
Emel´imiz öyle çokki bitmiyor talep.
O son günün habercisi kapıya gelip,
Dayanınca; inkardaki yasayacak zilleti…
Misafirlik biter elbet razı olmak çaresi.
Sadece yaslılarmı öldü, gençler ciğer paresi ?
O an yenirse onulmaz müthiş ecel sillesi.
Varmıdır kantarı çekmeye muhaldir o sıkleti..?
Kadere inanmayan, kaza ile alay eden.
İmanımı irdeleyen yasantımı tenkid eden.
Giyim-Kusam bil cümle halime gülen,
Nasıl taşır aklım almaz o son akıbeti..?
İçim titrer son andan, imanım baki kalsın.
Sermed unutma; Dünyanın nimetiyle yaşarsın.
Hesap büyük; toplar, çıkarır, böler, çarparsın.
İtikad tam, iman bütünse iste dünya serveti…
Sermed
16.9.2001 Pazar