Söz ağızdan çıktımı belki düşmanın olur.
Üslubundan bihabersen sevdiğin soğur.
Din, İman’la cedelleşen lâyığın bulur.
Yıkma gönül kapısını pişmanlığın nafile…
Yalan yere yemin eden itimadı zedeler.
Hukuka riayetsizler neticede derbeder.
Hakkı çiğneyip geçerken ipe un serer.
Yalancı çok konuşur çırpınması nafile…
Halbuki boş gevezelik;Dil’de fren arama.
Dedikodu, gıybet ğani bakmaz harama.
İftiralar düzüyorken kılıf bulur yorulma.
Yanlış anlaşıldım lâfı ucuz kaçtı nafile…
Mahaleyi sürükler; sanki takım amigosu.
Fanatizmden beslenirken kâvi ego’su.
Adâb erkan kimden alsın ifrit ordusu.
Hesap vermeye gelince suskun nafile…
Bir de duayen demezmi rezil densize.
Akademik seviyesiz ateiste dinsize.
Haddini bilmiyen hudutsuza gem’size.
Sermed aciz kaldı ne söylesem nafile…