YOBAZ’LIĞIN  ÇAĞI  OLMAZ…

YOBAZ’LIĞIN  ÇAĞI  OLMAZ… Allahu Teala’dan; En yakınlarını uyarması emrini alan Peygamber Efendimiz (sav) bu emre uyarak birinci derece akrabalarını DAVET edip bir ziyafet verdi. Gelenlere Allahın emrini, İslam dinini, Nazil olan ayetleri, İslam Şeriatını anlattı. O andan itibaren Amcası Ebu Leheb hiç olmadığı kadar kaba’laştı, çirkinleşti, saldırgan tavrınını şiddetlendirdi, HAŞİN tutumunu çılgınca ortaya koydu, Müsamahadan yoksun hareketlerle düşmanca bir tavır izledi, velhasılı YOBAZ olmanın tam da gereklerini bilfiil uyguladı. Tek sebep ileri sürüyordu *ATALAR DİNİ* taassubunu koruma gayreti… Düşmanlığını ilerleyen günlerde de daha da artıran Ebu Leheb, kendi gibi düşünen taraftarları ile NAZİL olan İslamı ortadan kaldırmak için ölene kadar elinden gelen her türlü AŞIRI nefretini açıkça gösterdi, karısı Ümmü Cemile Peygamber Efendimizin (sav) en yakın komşusu olma hasebiyle kocasından geri kalmayarak her türlü EZA, Cefa vermede cehaletin sembolü hâline geldiler. Ve hiç bitmeyen kinleriyle beraber Cehennemin gayya kuyusunu ebediyyen mekân edindiler… Zariyat Suresi ayet. 11. Mealen şöyle:*** Onlar bir sarhoşluk ve cehalet içinde şuursuzdurlar…***

 

2.  YOBAZ’LIĞIN ÇAĞI OLMAZ… Dilimizde YOBAZ kavramı; din’de bağnazlığı aşırılığa vardıran, başkalarına baskı yapmaya yönelen kimse olarak ifadesini bulur. Hangi konuda olursa olsun, bir düşünceye, inanca aşırı ölçüde bağlı olan kimse, şimdiki tabirle FANATİZMİ bayraklaştıran görgüsüz birey’in konumudur yobazlık. Hâl, tavır ve hareketleriyle KABA – SABA tutum ve davranışlarıyla maruf zat, Nezaketten, nezahatten, Rikkat ve incelikten haberdar olmayan adabı muaşerete hiç bir zaman riayet etmeyen yaratıktır. Bu tür insanlar hangi asırda yaşarsa yaşasın aynı yolun yolcularıdır örneğin; her türlü gelişmeye, ilerlemeye, güzel, doğru ve HAK olana karşı tutum sergiler. Yobaz olmayı meslek kabul eden birey saplantılarından bir türlü kurtulamaz, Kişi, kurum ve kuruluşlara karşı hoşgörü, müsamaha gibi kavramlardan habersizdir. Bağnazlığın pençesine düşmüş olan YOBAZ karakterli şahsiyetler aynı zamanda hayatı zorlaştıran zihniyetin savunuculuğunu yapmaktan bıkmazlar… Rabbimiz, Kamer Suresi ayet. 26. da mealen şöyle buyuruyor: *** Yarın onlar, yalancı, küstahın kim olduğunu  bilecekler…***

 

3.  YOBAZ’LIĞIN  ÇAĞI  OLMAZ… Tarihi süreci gözlemlediğimizde anlarız ki; gücü, otoriteyi, iktidarı elinde bulunduran kişi, şahıs ya da kurumlar kendilerine verilen imkanları insanlar üzerinde BASKI, şiddet, saldırgan tutumlarıyla yıldırma taktiğini uygulamışlardır. Örneğin, Kendi istekleri yerine gelmedi diye Cinayeti ilk başlatan Kabil’in, kardeşi Habile olan kini insanlar arasında nefret duygusunun yayılmasına sebebiyet vermiştir. Firavun Musa aleyhiselamı öldürme tehditleriyle korkutmaya çalışırken, inanan insanları kol ve bacaklarını çaprazlama kesme cezasıyla HAŞİN yöntemlerini açığa vurmuştur. Nuh, Aleyhiselama yapılan psikolojik baskıların özünde YOBAZLIK vardır. Lüt Aleyhiselamı kendileri gibi düşünmüyor, SAPIK emellerine ortak olmuyor diye ortadan kaldırmayı amaçlayan aynı YOBAZ zihniyettir. Zekeriya aleyhiselama uygulanan insanlık dışı canlı canlı öldürme ve aynı uygulamaları İsa aleyhiselam üzerinde deneme çabaları insanların YOBAZLIKTA sınır tanımadıklarının göstergesidir. Ahkaf Suresi ayet. 23. mealen şöyle:*** Hud: „O azabın ne zaman geleceğine dair ilim Allah katındadır. Ben size benimle gönderileni tebliğ ediyorum. Fakat ben sizi cahillik eden bir kavim olarak görüyorum.“ dedi…***

 

4.  YOBAZ’LIĞIN ÇAĞI OLMAZ… Kardeşlerim, Aşırılığı, bağnazlığı, şiddeti, saldırganlığı, edeb yoksunluğunu tercih eden YOBAZ uygulama sahipleri YIKMA, bozma, talan etme konularında mahirdirler. Müntesibi olmakla ŞEREF duyduğumuz İslâm inanışına göre; en büyük düşmanımız  CEHALET batağıdır. Zaten YOBAZ cahildir bilmez lâkin işin garibi bilmediğini de bilmez asıl problem burada başlamaktadır. Cehaletin ilacı, panzehiri tabiiki İlimdir, İLİM cehaleti yok eden hakiki gerçek rehberdir. İslam dini müsamahakâr olmayı emreder, örnek ve önderimiz, Peygamber Efendimiz de (sav) İnsanların en müsamahalısı idi. Hoşgörüyü hayatından çıkaran İnsanlar sınırsız zulmün müdafaasını yapabilirler Örneğin kısa bir zaman önce; Hakim zihniyet, 28. Şubat olaylarında inanma, düşünme, giyim kuşam, eğitim özgürlüğü gibi kavramları hoyratça zedelediler Müslümanlara, 1000. yıllık travma yaşatmayı göze almışlardı. Rabbim YOBAZ zihniyete ebediyyen fırsat vermesin diyoruz… Ebu Davudun zamanımıza aktardığı hadis mealen şöyledir:**Haksız yere müslümanın namus ve şahsiyetine sataşmak, günahların en büyüğüdür…** Sallu alâ Rasulina Muhamm…

 

Sermedkadir…  

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht.